Διαβάστε τι μας έστειλε
«Από πολύ μικρός θυμάμαι που έλεγε συνέχεια για την ΑΕΛ ο πατέρας μου. Παντού να ακούω Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ αλλά μέσα στο σπίτι να ακούω ''Είμαστε ΑΕΛ''. Ή δευτέρα ή τρίτη δημοτικού ήμουν και ο πατέρας μου μου είχε κάνει δώρο Χριστουγέννων φανέλα, σορτσάκι και κασκόλ της ΑΕΛ. Τότε ένιωσα πραγματικά ότι είμαι ΑΕΛ. Λίγες μέρες μετά με πήρε πρώτη φορά στο γήπεδο. Ήταν τα πέτρινα χρόνια και αντίπαλος ήταν ο Ακράτητος. Ο κόσμος ελάχιστος και όλοι στην ''καλή'' κερκίδα του Αλκαζάρ. Χάσαμε 2-3 αν και κερδίζαμε 2-0 στην αρχή. Του είπα να ξαναπάμε και ξαναπήγαμε με τον Κιλκισιακό. Μετά από 2 χρονάκια άρχισε να ανεβαίνει η ομάδα. Άκουγα τον πατέρα μου να λέει ''Αυτό ήταν...Τα πέτρινα χρόνια τελειώνουν''. Ντύνομαι στα βυσσινί και πάμε ξανά στο γήπεδο. Είδα ένα τελείως διαφορετικό Αλκαζάρ. Ένα Αλκαζάρ να βράζει. Η 10 γεμάτη, το πέταλο γεμάτο, η ''καλή'' κερκίδα σχεδόν γεμάτη. Αντίπαλος η Νίκη Βόλου. Πρώτη φορά που πήγαινα σε ένα θεσσαλικό ντέρμπι. Είδα το τεράστιο πανό να ανεβαίνει και να βοηθάω και εγώ όσο φτάνω για να πάει ψηλότερα. Σιγά σιγά ήρθε η άνοδος στη Β' εθνική. Τελευταία αγωνιστική με την Προοδευτική, με το που σφυρίζει ο διαιτητής την λήξη έκλαψα πρώτη φορά για την ΑΕΛ. Πέρασαν μήνες και ήρθε ο αγώνας με τα Γιάννενα για τους 4 του κυπέλλου. Λίγο πριν τον αγώνα ο πατέρας μου έβλεπε τον αγώνα Πας Γιαννενα-Ολυμπιακός. Αγώνας να 'ναι κι ότι να 'ναι, λέει και βλέπει ότι αγώνα δείχνει. Στον πρώτο αγώνα τα Γιάννενα κέρδισαν 2-0. Μόλις έρχεται ο επαναληπτικός μου λέει, αν περάσουν τα Γιάννενα θα πάρουμε το κύπελλο. Περνάνε τα Γιάννενα και ξεκινάμε ήδη να χαιρόμαστε ότι θα πάρουμε τον τίτλο. Κερδίζουμε τα Γιάννενα και στο Αλκαζάρ και στα Γιάννενα. Τότε ήταν η πρώτη μου εκδρομή για να δω την ΑΕΛ. Στην επιστροφή όλοι μιλούσαν στο τηλέφωνο και κανονίζανε πως θα πάνε στο Πανθεσσαλικο για τον τελικό. Ξημερώνει η μέρα του τελικού και στολιζόμαστε με τον πατέρα μου στα βυσσινί. Περνάει ένας φίλος του με το αυτοκίνητο και ξεκινάμε να συναντήσουμε την ουρά των αελτζίδων που πάνε Βόλο για τον τελικό. Παντού να φωνάζουν, να κουνάνε σημαίες, κασκόλ, φανέλες, να βάφονται με βυσσινί και άσπρη μπογιά για το πρόσωπο. Το κλίμα με το που μπήκαμε Βόλο ήταν το συνηθισμένο. Ζήλια, βρίσιμο και ότι άλλο συνεπάγεται. Μέχρι και γλάστρες πετούσανε από τις βεράντες. Περνάμε τον έλεγχο, μπαίνουμε στο Πανθεσσαλικό και βλέπω παντού μια βυσσινί πανδαισία. Να φωνάζουμε όλοι μαζί συνθήματα και οι παίκτες να χειροκροτάνε συνέχεια εμάς την ώρα που έκαναν προθέρμανση. Μόλις ο Κόζλεϊ βάζει το πρώτο γκολ έκλεισε η φωνή μου από την φωνή. Ήρθε η ισοφάριση αλλά δεν ταράχτηκα καθόλου, ήξερα ότι θα βάλουμε κι άλλο γκολ. Περίπου 10 λεπτά πριν τη λήξη ήρθε ο Αντσουέ να μας ξεσηκώσει όλους για τα καλά και να δούνε οι ''Αθηναίοι'' και οι βάζελοι της επαρχίας τι σημαίνει τέρμα τα γκάζια της λαρισινής κερκίδας. Βλέπω ότι ο χρόνος τελείωσε, οι καθυστερήσεις πέρασαν και ο Βασάρας βάζει τη σφυρίχτρα στο στόμα. Τότε έγινε κάτι που σε καμιά άλλη ομάδα δεν το νιώθει κάποιος. Η μισή κερκίδα έκλαιγε από την χαρά της και οι άλλη μισή έτρεχε στο γήπεδο να αγκαλιάσει τους παίκτες. Μετά έγινα πιο ενεργός φίλαθλος. Κάθε αγώνα στο γήπεδο και να φωνάζω 90 λεπτά με τους Monsters, ακόμα και πέρυσι...που πολλοί είχαν ξεγράψει την ΑΕΛ επειδή ήταν στη Γ' εθνική. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι στα ωραία όλοι υποστηρίζουμε την ομάδα μας και πάμε στο γήπεδο. Η ομάδα μας έχει ανάγκη πιο πολύ στις δύσκολες στιγμές.»
Υ.Γ. Παρακαλώ όλο εκείνο το κόσμο που ήταν στον αγώνα κυπέλλου με το Βόλο να είναι στο γήπεδο πιο τακτικά. Όλοι θέλουμε να νιώσουμε τις κερκίδες να κουνιούνται όταν όλοι χοροπηδάμε και φωνάζουμε για την ΑΕΛΑΡΑ μας. Και ναι υπάρχουν και αυτοί που την σνομπάρουν π.χ. ο πρόεδρος. Στο γήπεδο δεν πάμε για την διοίκηση αλλά για να στηρίξουμε την αγάπη μας για την ομάδα μας. Εμείς είμαστε η δύναμη της επαρχίας και κανείς άλλος!! ΑΕΛΑΡΑ μια ζωή!!
Νίκος
*Το aelole.gr δίνει τον λόγο στους απλούς φιλάθλους της ΑΕΛ να εκφράσουν τις απόψεις τους αναφορικά με την αγαπημένη μας ομάδα. Στείλε μας και τα δικά σου θέματα, βίντεο και φωτογραφίες στο e-mail μας ael_ole@hotmail.com. Επίσης μέσω facebook στείλτε τα μηνύματά σας στο aelole
