Συνέντευξη στο περιοδικό OUGH / Ιούνιος 2013 από τα μέλη του συνδέσμου φιλάθλων ΑΕΛ «ATHENS CLUB».
Αναλυτικά η συνέντευξη
«Οι ΑΕΛαριανοί είναι μια χαρά παιδιά, μας φιλοξένησαν στο γραφείο τους που κυριαρχεί η βυσσινί θύελλα, μάς κέρασαν τσίπουρο με γλυκάνισο [φάουλ] και μας αποκάλυψαν πολλά για την ομάδα.
Μετά από διαπραγματεύσεις που κράτησαν καιρό και τη μεσολάβηση ενός λαρισαίου φωτογράφου που μας έκανε τα κονέ, καταφέραμε να μπούμε στα «άδυτα» της ΑΕΛ στο κέντρο της Αθήνας.
Αυτά είναι όσα επιτρέπεται να μεταφερθούν.

Πείτε μου λίγα λόγια για εσάς. Πότε ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος; 
Ο Σύνδεσμος ιδρύθηκε το 1998 και έχει 150 μέλη, άλλα πιο ενεργά άλλα λιγότερο. Έχουμε άτομα από Κέρκυρα, Αίγινα, Κάλυμνο, Λειβαδιά μέχρι και στην Αυστραλία τον «αδερφό» μας τον Λεωνίδα. Μόνοι μας τα βγάζουμε πέρα. Ούτε επιδοτήσεις παίρνουμε, ούτε εισιτήρια, ούτε έχουμε κάποιον να μας χρηματοδοτεί, ούτε έχουμε κάποιον δικηγόρο να βγάζει το γραφείο τσάμπα, πληρώνουμε τα πάντα εμείς. Από τις συνδρομές και την τσέπη μας. Από τότε, από τα δύσκολα χρόνια κιόλας της ομάδας σε Β’ και Γ’ Εθνική, κρατάμε ψηλά την σημαία της ΑΕΛ στην Αθήνα και ας είμαστε ανάμεσα σε τρείς »στρατούς», πράσινους, κόκκινους, κίτρινους. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε εδώ, μόνοι μας με οδηγό την ανιδιοτελή αγάπη μας στην ΑΕΛ και διατηρώντας την αξιοπρέπεια και την περηφάνια μας. Για εμάς η ΑΕΛ σημαίνει Ανεξαρτησία, Επανάσταση, Λεβεντιά!

Ποια είναι η σχέση σας με την ΑΕΛ;
Εμείς την ΑΕΛ την βάζουμε πάνω απ’ όλα! Τα κακώς κείμενα που δεν συμβαδίζουν με τα όσα πρεσβεύει η ιδέα της ΑΕΛ, τα κατακρίνουμε και τα πολεμάμε. Μακριά από εμάς η διπλωματική οδό, οι δημόσιες σχέσεις και το να είμαστε αρεστοί. Είμαστε απέναντι στα φερέφωνα και τους υποτακτικούς της τωρινής κατάστασης στην ομάδα, όπου ήθελαν τα τελευταία χρόνια την χειραγώγηση του κόσμου, την υιοθέτηση του ποδοσφαιρικού πολιτισμού και των νέων ηθών του μοντέρνου ποδοσφαίρου.

Γιατί τόσο πάθος για την ΑΕΛ;
Η ΑΕΛΑΡΑ δεν είναι μια απλή ομάδα, δεν πηγαίνουμε στο γήπεδο να υποστηρίξουμε μια απλή ποδοσφαιρική ομάδα .Η ΑΕΛ για εμάς είναι θρησκεία. Τη νιώθουμε και την ακολουθούμε με πάθος, για τα ιδανικά της και τις αξίες της, για την αιματοβαμμένη ιστορία της, για την επαναστατικότητα που έχει, για τους αγώνες της απέναντι στο κατεστημένο. Η πίστη μας στην ιδέα αυτής της ομάδας και η καθημερινή μας έννοια και ασχολία μαζί της, αυτό δείχνουν. Για εμάς η ΑΕΛ είναι τρόπος ζωής, η αιτία για να ζεις και η αφορμή για να ονειρεύεσαι. Αυτή η ομάδα έχει κάτι το διαφορετικό που σε μαγεύει και σε σημαδεύει βαθιά μέσα σου, όπως το »θαύμα» της κατάκτησης του πρωταθλήματος το 1988! Γιατί η ΑΕΛ δεν είναι μια επαρχιακή ομάδα. Είμαστε μια κατηγορία μόνοι μας. Έβγαλε τον κόσμο στον δρόμο, έκλεισε την Εθνική για τρεις μέρες πήρε κύπελα, πρωτάθλημα. Και θα ξαναπάρει. «ΑΕΛ, γερά, πρωτάθλημα ξανά όπως το 88» φωνάζουμε και το πιστεύουμε.
Ο σκληρός πυρήνας των μελών του Συνδέσμου μας, θεωρούνται πιστοί και ορκισμένοι στρατιώτες της βασίλισσας ΑΕΛ!

Η σχέση σας με την Λάρισα;
Θεωρούμε ότι σαν Σύνδεσμος -σε σχέση με μερίδα του κόσμου της Λάρισας- έχουμε μια διαφορετική προσέγγιση, αντιμετώπιση και σκέψη όσον αφορά τα της ΑΕΛ. Κατά καιρούς έχουμε πει πράγματα που στην πορεία βγήκαν και αποδείχθηκε ολόσωστη η στάση μας, γιατί δεν λειτουργούμε με γνώμονα κανένα συμφέρον και καμιά ιδιοτέλεια. Και μην ξεχνάμε πως όλη η Λάρισα είναι, ΑΕΛ αλλά ΑΕΛ δεν είναι μόνο η Λάρισα…

Στα γήπεδα;
Από που να ξεκινήσουμε; Από την εποχή που κυνηγούσαμε έναν παλιό πρόεδρο στα γραφεία της ΕΠΑΕ στην Θεμιστοκλέους μέχρι τις καταδρομικές που κάναμε σε διάφορα γήπεδα που δεν μας επιτρεπόταν η είσοδος. Στο ΟΑΚΑ με την Αεκ, στην Ν. Σμύρνη, στο περιστέρι, στην Νίκαια, στην Ριζούπολη φέτος. Μέχρι και διαπραγματεύσεις κάναμε και καταφέραμε να μειώσουμε τις τιμές των εισιτηρίων στην Καισαριανή και στην Καλλιθέα. Χωρίς αστυνομία, μόνοι μας σαν Athens Club, για την ΑΕΛΑΡΑ μας. Πάντως πέρα από τις εκδρομές με πούλμαν εκτός Αττικής που έχουν ξεχωριστή ομορφιά(Καλαμάτα, Pύργο, Λιβαδειά, Βουλγαρία, Τρίπολη) αλλά και τις εκδρομές με βανάκια, θεωρούμε την πιο ιδιαίτερη στιγμή την συμπαράσταση στην ΑΕΛ στον τελικό του Σούπερ Καπ τον Οκτώβρη του 2007 στο Καραϊσκάκη. Τότε που μόνοι μας απέναντι σε όλο τον κόσμο της ομάδας και την ίδια την ομάδα και την διοίκησή της, υποστηρίζαμε ότι έπρεπε να χτυπήσουμε αυτόν τον τίτλο και που δυστυχώς η μετέπειτα πορεία της ομάδας, μάς δικαίωσε ως προς το τι σημαίνει ένας τίτλος – όπως και αν λέγεται – και το πόσο δύσκολο να καταφέρεις στην κατάκτηση του και μάλιστα στο γήπεδο των αντιπάλων που κάποια χρόνια μετά εν χορώ σε χλεύαζαν και σε έβριζαν στο τελευταίο σου παιχνίδι στην σούπερ λίγκα.

Και έξω από το γήπεδο;
Έχουμε φτιάξει ένα εκκλησάκι στο σημείο που σκοτώθηκαν δύο αδικοχαμένοι ποδοσφαιριστές της ομάδας μας, ο Κουκολίτσιος και ο Μουσιάρης στην εθν. οδό στο Κάστρο της Βοιωτίας, έχουμε βάλει μαρμάρινη επιγραφή στο σημείο που δολοφονήθηκε ο καθηγητής Μπλιώνας μέσα στις εξέδρες του Σταδίου ΑΛΚΑΖΑΡ, δημιουργήσαμε τράπεζα αιμοδοσίας, εκδίδαμε περιοδικάκι (5000 αντίτυπα τη φορά) που μοιραζόταν δωρεάν στο γήπεδο και που λόγω οικονομικών σταμάτησε(θα ξεκινήσει πάλι όμως) στο οποίο καταφέραμε να πάρουμε συνέντευξη από τον τραγουδιστή του ύμνου της ομάδας, τον κύριο Βάκη. Ετοιμαζόμαστε για ιντερνετική εκπομπή και, βέβαια, δεν λείπουν και τα ΑΕΛικά μας πάρτι σε διάφορα μαγαζιά. Και άλλα πολλά…

Στη φωτογραφία που έχω μπροστά μου στο περιοδικό, γιατί έχετε καλυμμένα πρόσωπα;
Εδώ δηλώνουμε οπαδοί της ΑΕΛ, ούτε φίλαθλοι του ποδοσφαίρου, ούτε της ομάδας, και είμαστε σε έναν λάκκο γύρω από τον οποίο υπάρχουν τρεις οργανωμένοι στρατοί. Για λόγους ασφαλείας. Πρέπει να προσέχουμε για να έχουμε. Δυστυχώς το οπαδικό στην Ελλάδα έχει ξεφύγει. Κάποτε πήγαινες να τσακωθείς χέρι με χέρι με τον άλλο, καλώς ή κακώς, τώρα έχουν μπει και όπλα μέσα. Δεν το έχει σε τίποτα ο άλλος να σου βγάλει μαχαίρι, να πετάξει μολότοφ από το πουθενά. Και επειδή εμείς ως ΑΕΛ δεν είμαστε Διαγόρας Ρόδου με όλο τον σεβασμό προς την τοπική ομάδα, ούτε Πλατανιάς, να μην έχουμε αντιπαλότητες, γιατί πολλές φορές έχουμε βρεθεί σε προστριβές, με Ολυμπιακούς, Παναθηναϊκούς και Αεκτζήδες πρέπει να προσέχουμε γιατί είμαστε κατά κάποιο τρόπο μη αποδεκτοί ως οπαδοί. Υπάρχει μια αντιπαλότητα τέλος πάντων, σε μικρότερο μεν επίπεδο που έχουν αυτές οι ομάδες μεταξύ τους, αλλά υπάρχει.

ΑΕΛ, τρακτέρ and love is in the air
ΑΕΛ, φέτα και Motorhead κασσέτα!
ΑΕΛ, ρετσίνα και το μπλουτζίν σωλήνα
ΑΕΛ, λουκάνικο, σωλήνας και αμάνικο
ΑΕΛ, ουίσκι και Iron Maiden δίσκοι»
 
ΑΕΛ © 2024. All Rights Reserved. Powered by aelole.gr
Top