Δείτε τι έγραψε ο Αβραάμ Παπαδόπουλος:
«Ήρθε η στιγμή εκείνη που δεν φανταζόμουν ή μου φαινόταν πολύ μακρινή, 11 χρόνια μετά την συνάντηση μου με τον Γιώργο Βαγιόπουλο που ξεκίνησα την προπονητική, αναλαμβάνοντας τα τμήματα της ΑΕΛ. Όλα αυτά τα χρόνια δουλέψαμε πολύ σκληρά, μεθοδικά, με πίστη στη φιλοσοφία μας και προσήλωση στους στόχους μας και στα όνειρα που είχαμε για την ομάδα. Ζήσαμε συγκινητικές, μοναδικές, ιδιαίτερες στιγμές, ξεπεράσαμε εμπόδια με συνεργασία και με πολύ συζήτηση μεταξύ μας. Η ομάδα μπήκε γρήγορα στον δρόμο των επιτυχιών γιατί ποτέ δεν χάσαμε την πίστη μας, την όρεξή μας σε αυτό που κάναμε και γιατί πάντα η διοίκηση ήταν αρωγός μας σε αυτό που χτίζαμε με απεριόριστη στήριξη. Βασιστήκαμε πολύ στις ανθρώπινες σχέσεις και το συναίσθημα ήταν πάντα οδηγός μας (προπονητών, παικτών, διοίκησης, φιλάθλων). Με αυτήν την ομάδα μεγαλώσαμε μαζί, κάνοντας βήματα ο ένας δίπλα στον άλλον, μοιραστήκαμε όνειρα, φιλοδοξίες, στόχους και πολλά τα καταφέραμε. Μου πρόσφερε πολλά… προσπάθησα να της δώσω ότι μπορούσα, με τα καλά και με τα κακά μου. Η αποχώρηση μου από την ομάδα είναι η πιο δύσκολη απόφαση που έχω πάρει τα όσα χρόνια ασχολούμαι με το μπάσκετ, πάρθηκε με γνώμονα το αμοιβαίο καλό μας. Θεωρώ πως με τις υπάρχουσες συνθήκες ότι είχα να προσφέρω το προσέφερα, και δεν είχα να δώσω παραπάνω πράγματα.
Είμαι ευγνώμων για όλα όσα μου χάρισε απλόχερα το σωματείο της ΑΕΛ…
Υ.Γ. 1 Βαγιόπουλε μου έδωσες χώρο να αναπνεύσω…
Υ.Γ. 2 Αποστολάκη μου ήσουν το άλλο μου μισό….
Υ.Γ. 3 Χάλι επιστήμονα μας έκανες καλύτερους….
Υ.Γ. 4 Γιώργο χωρίς εσένα δεν θα φτάναμε εδώ….»
