13 Σεπτέμβρη 1997. 21 ολόκληρα χρόνια κι όμως σαν να ήταν χθές εκείνο το μουντό μεσημεριανό του Σαββάτου. Το ρολόι του χρόνου σταμάτησε για μια ακόμα φορά απροσδόκητα. Τίποτα δεν προμήνυε το μαντάτο της συμφοράς και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο αετός θα γκρεμιζόταν από «άδικο βόλι». Η είδηση μεταδόθηκε αστραπιαία, κανείς όμως δεν ζητούσε λεπτομέρειες. Ο Γιώργος Μητσιμπόνας δεν υπήρχε πια! Ποιος και γιατί να ρωτήσει περισσότερα. Πολλοί μίλησαν για λάθος πληροφόρηση, ακόμα και για συνωνυμία. Όμως ήταν αλήθεια και αδυσώπητη μάλιστα. Τις απογευματινές ώρες η έκπληξη έδωσε τη θέση της σε ένα παλλαϊκό δάκρυ. Βουβή πόλη η Λάρισα, αμίλητος ο Τύρναβος και ο νομός ολόκληρος. Ο αετός των γηπέδων είχε πετάξει για τους ουρανούς, αφήνοντας τη στερνή του πνοή μόλις το ασθενοφόρο περνούσε τη πύλη του νοσοκομείου.
Γιώργαρε μας λείπεις!!!
