8 Αυγούστου 1974. Μετά από συνεδρίαση πέντε ωρών, η Διοίκηση της ΑΕΛ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση, από την οποία προκύπτουν σαφή συμπεράσματα για τους λόγους της πορείας, τη δεύτερη περίοδο της ομάδας στην Α’ εθνική και τον υποβιβασμό της.
«Η Διοίκησις της ΑΕΛ συνελθούσα εκτάκτως χθες και αφού εξήτασε την υφισταμένην κατάστασιν εν όψει της ενάρξεως της νέας ποδοσφαιρικής περιόδου, ανακοινοί μεταξύ άλλων ότι:
1. Αι άμεσοι οικονομικαί υποχρεώσεις της ΑΕΛ, προς αντιμετώπισιν απαιτητών χρεών και εξόδων προετοιμασίας ποδοσφαιριστών, εξόφλησιν μισθών και πριμ όλων των παικτών, εξόφλησιν οφειλών προς τους Αργεντινούς ποδοσφαιριστές και υπογραφήν νέων συμβολαίων μετά των δύο Αργεντινών Χιλ και Βαγιέχος, ανέρχονται εις 2.000.000 δρχ. περίπου.
2. Προς το παρόν δεν υπάρχει ούτε μία δραχμή εις το ταμείον της ΑΕΛ, δεδομένου ότι ουδεμία κατάθεσις μέχρι στιγμής εγένετο εις τον ανοικτόν λογαριασμόν της τραπέζης δια μεταγραφάς, δεν επωλήθησαν τα διαρκή εισιτήρια, δεν ελήφθη οικονομική ενίσχυσις από οιονδήποτε, ακόμη και από τον Δήμον, παρά τας δοθείσας υποσχέσεις.
3. Η επιτροπή μεταγραφών κινείται προς απόκτησιν τουλάχιστον 4-5 καλών ποδοσφαιριστών. Προτάσεις υπάρχουν πολλές, αλλά όλοι οι παίκτες και τα σωματεία έχουν τεράστιες οικονομικές απαιτήσεις, εις τας οποίας δεν δύναται να ανταποκριθεί η ΑΕΛ.
4. Στόχος της Διοικήσεως είναι να διασωθεί η υφισταμένη ομάς της ΑΕΛ και ουδείς ποδοσφαιριστής, πλην της γνωστής υποθέσεως Δ. Σεϊταρίδη, η οποία θα λυθή εντός των ημερών, πρόκειται να δοθεί εις άλλον σωματείον.
5. Δια να καταστεί όμως τούτο δυνατόν καλούνται άπαντες οι Λαρισαίοι, φίλαθλοι και μη, να συμπαρασταθούν την Διοίκησιν εις το δύσκολον έργον της και να ενισχύσουν οικονομικώς την ΑΕΛ.
6. Αι απαιτήσεις των φιλάθλων περί μεταγραφών δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν με αυτές τις προϋποθέσεις και είναι αδικαιολόγητα και επιζήμια τα σχόλια από κάθε πλευρά.
Η Διοίκησις της ΑΕΛ πιστεύει ότι ασκεί έργον σοβαρόν με στόχον όπως η ΑΕΛ εφέτος όχι μόνον να παραμείνει στην Α’ Εθνικήν, αλλά και να φθάση όσο το δυνατόν πιο ψηλά. Κάμνει δε έκκλησιν όπως όλοι την συμπαρασταθούν ηθικώς και υλικώς, ώστε να φέρη εις αίσιον πέρας την δύσκολον αυτήν αποστολήν της».
1 Σεπτεμβρίου 1974. Η περίοδος των αποδεσμεύσεων - μεταγραφών έχει ολοκληρωθεί. Από τους οκτώ (8) αποδεσμευθέντες μόνο ένας είχε διψήφιο αριθμό συμμετοχών την περασμένη περίοδο. Η ΑΕΛ ενέταξε στο δυναμολόγιό της έντεκα (11) παίκτες, από τους οποίους μόνο ένας (1) συμπλήρωσε διψήφιο αριθμό συμμετοχών στο τέλος της περιόδου 1974-75. Πέραν της οικονομικής δυστοκίας, η Διοίκηση αστόχησε με τις «μεταγραφές» των τιμωρημένων από τον Πανιώνιο Θ. Ιντζόγλου και Βουρδαμή, οι οποίοι συμμετείχαν μόνο σε φιλικούς αγώνες.
19 Σεπτεμβρίου 1974. Ο Σύνδεσμος Φιλάθλων Οπαδών της ΑΕΛ με ανακοίνωσή του ζητά από τον κόσμο την οικονομική στήριξη ώστε να συγκεντρωθεί ποσό 40.000 δρχ. το οποίο θα εξασφάλιζε το αεροπορικό εισιτήριο για την επιστροφή του Αργεντινού Καβόλι και της συζύγου του από την Αργεντινή.
29 Σεπτεμβρίου 1974. Διεξάγεται η πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος.
10 Οκτωβρίου 1974. Επιστρέφει ο Καβόλι.
29 Δεκεμβρίου 1974. Παρουσία 3.000 φίλων της, για την 11η αγωνιστική, η Α.Ε.Λ. ηττάται στο Βόλο από τον τοπικό Ολυμπιακό με 2-0. Το αποτέλεσμα και η εμφάνιση οδηγούν τους φίλους της ομάδας να καταφερθούν τόσο κατά του προέδρου του σωματείου όσο και του προπονητή της ομάδας με επεισόδια εις βάρος τους εντός και εκτός γηπέδου, αλλά και έξω από το ξενοδοχείο «Διόνυσος».
19 Φεβρουαρίου 1975. Παίκτης ο οποίος δεν αγωνίζονταν με δικαιολογία οσφυαλγίας αποκαλείται «ψεύτης» και γρονθοκοπεί τον πρόεδρο και τον γενικό γραμματέα της Διοίκησης.
5 Μαΐου 1975. Στον αγώνα Καλαμάτα-ΑΕΛ (29η αγωνιστική), η ΑΕΛ δεν συμπληρώνει 16άδα.
8 Ιουνίου 1975. Λόγω έλλειψης παικτών, στον τελευταίο αγώνα η σύνθεση της ομάδας περιλαμβάνει δύο τερματοφύλακες, εκ των οποίων ο ένας ως επιθετικός.
Η ΑΕΛ τερματίζει στην τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα και είναι μία (1) από τις πέντε (5) ομάδες που υποβιβάζονται. Πέραν του μεταγραφικού σχεδιασμού, η οικονομική αδυναμία της Διοίκησης ήταν λογικό να μην της επιτρέπει να είναι συνεπής προς τους αμειβόμενους παίκτες,. Κατά τη διάρκεια της περιόδου υπήρξαν αρκετές ανακατατάξεις στο Διοικητικό σχήμα.
5 Ιανουαρίου 1976. Η ομάδα έχει υποβιβαστεί στη Β’ εθνική. Ο τίτλος της εφημερίδας «Αθλητική Ηχώ» δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό.
1 Φεβρουαρίου 1981. Μετά τον αγώνα Α.Ε.Λ.-Καβάλα (0-3) λαοθάλασσα περιμένει να τα «ψάλλει» στους παίκτες! Το σκηνικό αυτό δεν ήταν πρωτόγνωρο!
Μάρτιος 1988. Ίσως η μοναδική φορά που οι φίλοι της Α.Ε.Λ. βρέθηκαν ενωμένοι. Ο γενικός κανόνας είναι γνωστός! Ο καθένας μόνος του.
Πρωτομαγιά 1988. Η Α.Ε.Λ. κατακτά μαθηματικά το πρωτάθλημα και αρχίζουν τα πανηγύρια.
Καλοκαίρι 1988. Η ομάδα έχει κάνει την υπέρβασή της, γράφοντας ξεχωριστή ιστορία, με ανεξίτηλα χρυσά γράμματα. Όλοι οι πρωταθλητές παίκτες παραμένουν στην ομάδα. Οι μοναδικές μεταβολές ήταν η αποχώρηση του Τσίγκοφ και η προσθήκη του Μπάνον, καθώς και η πρόσληψη του «συντηρητικού» Ταμπόρσκι. Χαμός στην καλοκαιρινή Λάρισα. Με αυτούς τους παίκτες θα σηκώσουμε το κύπελλο πρωταθλητριών; Κανένας σεβασμός, καμία λύπηση, καμία στενοχώρια για την κατάσταση τής υγείας του αείμνηστου Στέλιου Καντώνια.
1 Σεπτεμβρίου 1988. Δημοσιεύεται ανακοίνωση της ΠΑΕ με την οποία γίνεται έκκληση στον κόσμο για συμπαράσταση. Αναλυτικά το κείμενο:
«Τον τελευταίο καιρό διαπιστώσαμε με λύπη μας ότι η ομάδα μας δέχεται έναν φανερό πόλεμο από ορισμένους κύκλους που στοχεύουν να την πλήξουν, αφού αυτό είναι το συμφέρον τους. Δεν μπορούν να αντέξουν το γεγονός ότι μια επαρχιακή ομάδα, διαθέτοντας ποδοσφαιριστές από την περιφέρειά της, κατόρθωσε να αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ελλάδος. Δυστυχώς, από την προσπάθεια αυτών των εχθρών της ΑΕΛ φαίνεται ότι έχει παρασυρθεί και μικρός αριθμός φιλάθλων της, που έχουν φθάσει στο σημείο να αποδοκιμάζουν στα τελευταία φιλικά παιχνίδια και του Κυπέλλου τους παίκτες, που εδώ και δύο μήνες τους έκαναν να υπερηφανεύονται.
Και ερωτούμε. Τι άλλαξε μέσα σε αυτό το ελάχιστο χρονικό διάστημα, ώστε να μεταβληθεί η όλη συμπεριφορά των φιλάθλων; Μήπως δεν είναι οι ίδιοι ποδοσφαιριστές που ανέδειξαν την ομάδα πρωταθλήτρια, οι ίδιοι φίλαθλοι εδώ και δύο μήνες δεν σήκωναν στα χέρια γεμάτοι χαρά αυτούς τους ποδοσφαιριστές; Αποδοκιμάζοντας τους παίκτες νομίζουν ότι βοηθούν την ομάδα; Στέκονται στο πλευρό των παικτών που πρέπει να ετοιμαστούν αγωνιστικά και ψυχολογικά για να δώσουν τις μάχες στο Κύπελλο Ελλάδας, στο Κύπελλο Ευρώπης και στο πρωτάθλημα; Είναι δυνατόν ν’ αποδώσει όσο μπορεί αύριο ένας παίκτης όταν σήμερα αποδοκιμάζεται και μάλιστα από οπαδούς της ομάδας του; Εκδικούνται – αν πρόκειται για εκδίκηση – ποιον και γιατί, τους παίκτες που ψυχολογικά έχουν ανάγκη από την συμπαράσταση και την αγάπη τους, ή την διοίκηση που είναι η ίδια;
Η σημερινή και οι προκάτοχες διοικήσεις της ΑΕΛ μέσα στα εννιά χρόνια που καθιερώθηκε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα κατόρθωσαν με την
μεγάλη συμπαράσταση των φιλάθλων και τους επιτυχημένους αγώνες των άξιων παικτών, να οδηγήσουν την ΑΕΛ από επιτυχίες σ’ επιτυχίες. Επιβάλλεται ένας σύντομος απολογισμός για να ξαναθυμηθούμε τις κατακτήσεις της ομάδας μας μέσα σε αυτά τα λίγα χρόνια, όχι για να φορτωθούμε με έπαρση, αλλά να σταθούμε σοβαρά και ν΄ αναλογισθούμε και τις υποχρεώσεις που έχουμε και ‘μεις σαν φίλαθλοι έναντι της ομάδας. Η ΑΕΛ λοιπόν αναδείχθηκε στην αρχή πρώτη επαρχιακή ομάδα και κατόπιν έφθασε τρεις φορές στον τελικό Κυπέλλου, σκαρφάλωσε στον βαθμολογικό πίνακα σαν δευτεραθλήτρια, βγήκε στην Ευρώπη τρεις φορές (Χόνβεντ, Σιόφοκ, Σερβέτ, Διναμό, Σαμπντόρια), έφθασε στους προημιτελικούς Κυπέλλου Ευρώπης με τους (8). Φέτος θα ξαναβγεί (Ξαμάξ), κατάκτησε το Κύπελλο Ελλάδας και τέλος φέτος κέρδισε την μεγαλύτερη διάκριση, αφού αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδας.
Η πορεία της ομάδας μας θα συνεχισθεί. Η διοίκηση είναι αποφασισμένη να δώσει όποια μάχη και αν χρειασθεί προς κάθε μέτωπο που ύπουλα ή φανερά επιβουλεύεται την ΑΕΛ.
Στον αγώνα της αυτό ζητούμε την βοήθεια κάθε φιλάθλου. Λάθη έγιναν και θα γίνουν. Προσπαθούμε να μην τα επαναλάβουμε ή να τα περιορίσουμε στο ελάχιστο.
Στηριχθήκαμε στα δικά μας παιδιά και δικαιωθήκαμε. Σήμερα για να κρατήσουμε ότι πετύχαμε, ζητούμε την βοήθεια όλων των φιλάθλων, που με την σωστή συμπεριφορά τους θα παίξουν το μεγάλο ρόλο τους και θα βοηθήσουν τους παίκτες, ώστε πανέτοιμοι με την σειρά τους να χαρίσουν με τους νικηφόρους αγώνες τους, νέες χαρές και συγκινήσεις. Όλοι οι παίκτες είναι παρόντες π.χ. ο Ζιώγας, ο Μητσιμπόνας, ο Καραπιάλης, ο Βουτυρίτσας.
Γνωρίζουμε ότι φέτος όλοι οι αντίπαλοι μικροί και μεγάλοι θα μας προσέχουν ιδιαίτερα.
Γνωρίζουμε ότι οι προσπάθειές μας και οι θυσίες μας πρέπει να ενταθούν, για να διατηρήσουμε ότι αποκτήσαμε στο παρελθόν.
Έχουμε απεριόριστη εμπιστοσύνη στα παιδιά μας, τους άξιους πρωταθλητές μας και στον ικανότατο προπονητή που επιλέξαμε.
Ζητούμε την βοήθεια όλων των φιλάθλων που θα πρέπει στο μέλλον να χειροκροτούν τους παίκτες μας, ακόμα και στις άστοχες προσπάθειές τους.
Ζητούμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ισότιμη και ισόχρονη μεταχείριση με τις άλλες ομάδες και όχι ιδιαίτερη που θα έπρεπε σαν πρωταθλητές.
Ζητούμε από τους εκπροσώπους του Τύπου, που αναγνωρίζουμε ότι αποτελούν την φωνή της ομάδας την καλόπιστη κριτική τους, που θα περιορίζει τα λάθη μας.
Η ΑΕΛ θα συνεχίσει την ανοδική της πορεία, αν είμαστε όλοι ενωμένοι. Για την ιδέα ΑΕΛ που δεν είναι κτήμα κανενός, αλλά σαν ιδέα ανήκει σε όλους τους φιλάθλους της Λάρισας και του νομού, αξίζει κάθε αγώνας και κάθε θυσία».
7 Σεπτεμβρίου 1988. ΑΕΛ-Ξαμάξ 2-1.
13 Σεπτεμβρίου 1988. Η εταιρεία που κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο αποφασίζει την παραχώρηση των μετοχών στον Δήμο Λάρισας.
10 Οκτωβρίου 1988. Ξαμάξ-ΑΕΛ 2-1 (3-0 στα πέναλτι)
25 Οκτωβρίου 1988. Το Δημοτικό Συμβούλιο απορρίπτει την παραπάνω πρόταση.
11 Δεκεμβρίου 1988. Οι Διοίκηση έχει ήδη χρεωθεί από τον κόσμο τον αποκλεισμό από τη διοργάνωση του κυπέλλου πρωταθλητριών μετά από παράταση και πέναλτι με την Ξαμάξ ως αποτυχία. Κάποιους δεν τους κάλυπτε η Λάρισα, οπότε επισκέφτηκαν τον Πλαταμώνα για να μολύνουν το σπίτι του Στέλιου Καντώνια γράφοντας το γνωστό σύνθημα.
Για τη 12η αγωνιστική η Α.Ε.Λ. υποδέχεται στο Αλκαζάρ τον ΟΦΗ. Στο 17’ ο τερματοφύλακας των φιλοξενούμενων ανατρέπει τον Καραπιάλη εντός περιοχής. Σε ένα (1) πέναλτι αστόχησε ο αείμνηστος Γιώργος Μητσιμπόνας από τα δώδεκα (12) που εκτέλεσε όσο αγωνίστηκε στην Α.Ε.Λ. και έτυχε να είναι σε αυτόν τον αγώνα (απέκρουσε ο Χανιωτάκης). Στο 58’ σε σουτ του Καραπιάλη η μπάλα βρήκε το χέρι του Τσίμπου εντός περιοχής και με το νέο πέναλτι ο Ζιώγας που τα «άκουγε» από την κερκίδα γράφει το 1-0. Στις καθυστερήσεις του αγώνα ο ΟΦΗ ισοφαρίζει. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο διαιτητής είχε δείξει ένα (1) λεπτό καθυστέρηση, αλλά κράτησε τρία (3) λεπτά.
Χαρακτηριστικές οι εικόνες που έρχονται στη μνήμη από το οργισμένο και μανιασμένο πλήθος που απέκλεισε τα αποδυτήρια. Ήταν αδικαιολόγητο η Α.Ε.Λ. να βρίσκεται στην πέμπτη (5η) θέση τής βαθμολογίας, δύο βαθμούς πάνω από τον Παναθηναϊκό και πέντε βαθμούς από την κορυφή!
Το ίδιο βράδυ η Διοίκηση παραιτήθηκε. Ήταν το αποκορύφωμα ενός καίριου πλήγματος κατά των τοπικών παραγόντων, αυτών που με δικές τους θυσίες έγραψαν «Χρυσή Ιστορία» από την συγχώνευση μέχρι και την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Τα Δεκεμβριανά του 1988 θα παραμείνουν στην ιστορία μαζί με τους αρνητικούς και αμετανόητους πρωταγωνιστές. Η σπορά των ανέμων που είχε αρχίσει μετά την κατάκτηση τής δεύτερης θέσης την περίοδο 1982-83 παίρνει σάρκα και οστά. Οι «ολίγοι» επελαύνουν, οι «πλείστοι» σιωπούν και αδιαφορούν.
Η «Ελευθερία» στο φύλλο της 13ης Δεκεμβρίου αναφέρει:
«Όλοι οι παίκτες της πρωταθλήτριας είναι ίδιοι. Δεν υπάρχουν άσπρα και μαύρα πρόβατα. Και ίδιοι πρέπει να είναι και για τους φιλάθλους. Υπάρχει η ομάδα και όχι τα πρόσωπα. Αυτά έρχονται και φεύγουν. Και πέρα από την ομάδα η διοίκησή της ήταν δοκιμασμένη και έπραξε για το καλύτερο. Έμεινε ανεξάρτητο, υπερήφανο το Λαρισινό ποδόσφαιρο. Δεν έγινε δορυφόρος και τα χρήματα του Κοσκωτά δεν συγκίνησαν τον πρόεδρο κ. Καντώνια και τους συνεργάτες του. Έκαναν αυτό που τους υπαγόρευε η συνείδησή τους. Αντί όμως να επιδοκιμάζονται για την πράξη τους, αποδοκιμάζονται, φυσικά για ότι έκαναν για την ΑΕΛ…Είναι πράγματι λυπηρό. Δεν θα ευχηθούμε να γίνει και δυσάρεστο για το ποδόσφαιρό μας».
Πέρασαν μόλις εκατό ημέρες από την ανακοίνωση της ΠΑΕ και την έκκληση για συμπαράσταση. Πόσοι άραγε συγκινήθηκαν και πόσοι την ενστερνίστηκαν; Τι κατάφεραν όλοι αυτοί που εκδήλωσαν οργή, χολή και αγανάκτηση; Η πίεσή τους άφησε ακέφαλη την ομάδα λίγο πριν τη λήξη των χειμερινών μεταγραφών (έληγαν στις 15 Δεκεμβρίου). Και για ποιο λόγο να πραγματοποιήσει μεταγραφές η διοίκηση; Πόσοι από εμάς συμβάλαμε με την αγορά καρτών διαρκείας; Ο μέσος όρος των εισιτηρίων της περιόδου 1987-88 ήταν 12.945, ενώ ο αντίστοιχος των πρώτων έξι (6) αγώνων μέχρι την 11η Δεκεμβρίου 1988 ανήλθε στις 9.540, μειωμένος κατά 3.400.
7 Ιανουαρίου 1989. Αρχίζει η δεύτερη θητεία προεδρίας του Σίμου Παλαιοχωρλίδη.
21 Μαΐου 1989. Η ομάδα τερματίζει στην πέμπτη (5η) θέση ισοβαθμώντας με τον ΟΦΗ, ξεπερνώντας τον Άρη και τον ΠΑΟΚ. Ακόμα και αν κέρδιζε τον αγώνα που αναφέρθηκε παραπάνω και τερμάτιζε στην τέταρτη θέση η πορεία της ομάδας θα θεωρούνταν αποτυχημένη!
Ο μέσος όρος των εισιτηρίων από την 11η Δεκεμβρίου και μετά μειώνεται στις 6.160, ενώ ο αντίστοιχος στο σύνολο της περιόδου στις 7.512.
Η συνέχεια αύριο…
Τορόντο 11 Δεκεμβρίου 2018
Δημήτρης Κ. Κούρος
