«Είναι ένα πολύ άσχημο αποτέλεσμα για εμάς, γιατί θέλαμε πολύ τη νίκη. Δυστυχώς, όμως, ήμασταν υπερβολικά νευρικοί με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να βγάλουμε στο γήπεδο αυτό που έπρεπε. Είχαμε την ευκαιρία να ανοίξουμε το σκορ με το πέναλτι και όχι μόνο δεν το καταφέραμε, αλλά βγήκαμε εντελώς έξω από το παιχνίδι, λες και το ματς τελείωσε για εμάς σε εκείνο το σημείο. Ήμασταν νευρικοί, κάναμε λάθη και χάσαμε το παιχνίδι. Η ήττα ήρθε σε πολύ κακή στιγμή, ακριβώς μετά από ένα πολύ θετικό αποτέλεσμα. Πρέπει να καθίσουμε και ήρεμα να πάρουμε αποφάσεις που θα βοηθήσουν την ομάδα. Δεν έχει να κάνει με πρόσωπα. Πρέπει να παρθούν αποφάσεις για το πώς θα βοηθηθεί η ομάδα σε αυτή τη δύσκολη στιγμή. Ο κόσμος είναι δυσαρεστημένος και με το δίκιο του. Το γεγονός ότι δεν καταφέραμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων αυτού του αγώνα, είναι απογοήτευση για όλους μας. Είχαμε τη δυνατότητα με νίκη να κάνουμε πιο εύκολα για εμάς τα πράγματα όσον αφορά στην παραμονή στην κατηγορία, αλλά τελικά τα κάναμε πιο δύσκολα, λόγω των παιχνιδιών που ακολουθούν, αλλά και της ψυχολογικής πίεσης. Λυπάμαι πολύ. Ο κόσμος έχει δίκιο». Τα παραπάνω δήλωσε ο Μαρίνος Ουζουνίδης στη συνέντευξη Τύπου μετά από το ματς με τον Πανθρακικό και αποχώρησε χωρίς να δεχτεί ερωτήσεις.Παύλος Δερμιτζάκης
«Πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά για τη μεγάλη και δίκαιη νίκη. Νομίζω ότι όλη η προετοιμασία που κάνουμε μέσα στην εβδομάδα – με πολύ συγκέντρωση, ενημέρωση και χαρά, γιατί δεν έχουμε άγχος – μας βγαίνει και στον αγωνιστικό χώρο. Ξέραμε ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια ομάδα που θέλει τους βαθμούς και έχει το μειονέκτημα της πίεσης από όλες τις πλευρές. Γι’ αυτό και θα ήταν σημαντικό να μπορέσουμε να ελέγξουμε το σκορ. Με βάση αυτό ξέραμε ότι κάποια στιγμή θα βρίσκαμε τον χώρο για να κάνουμε τη ζημιά, όπως και έγινε. Το παιχνίδι ήταν μοιρασμένο στο πρώτο ημίχρονο. Δεχτήκαμε, φυσιολογικά, πίεση, αλλά ελέγχαμε το ματς σε καλό βαθμό. Στο δεύτερο είπα στα παιδιά ότι θα πρέπει να ψάξουμε χώρους, γιατί λογικά ο αντίπαλος θα ανοιχτεί. Σημείο κλειδί για την εξέλιξη του αγώνα ήταν το χαμένο πέναλτι, γιατί δεν ξέρω πως θα αντιδρούσαμε αν βρισκόμασταν εμείς πίσω στο σκορ. Μετά από την απώλεια αυτής της ευκαιρίας η ΑΕΛ έπεσε ψυχολογικά, εμείς βρήκαμε χώρους και φτάσαμε σε δίκαιη νίκη. Εύχομαι καλή συνέχεια στην ΑΕΛ. Όλοι ξέρουμε την ιστορία της και συμφωνούμε ότι η θέση της είναι πλασματική. Εύχομαι να πετύχει τον στόχο της. Θέλω να πω, επίσης, ότι εδώ στη Λάρισα έχετε έναν προπονητή που είχα την χαρά και την τιμή να είμαι μαζί του στη σχολή. Ξέρω καλά πόσο δουλεύει για την ομάδα, πόσο την αγαπάει και πόσο θέλει η ΑΕΛ να έχει υγεία. Μπράβο στη διοίκηση που τον στηρίζει. Έτσι φαίνονται οι πραγματικά υγιείς ομάδες. Είναι τιμή για τη Super League να έχει την ΑΕΛ στο πρωτάθλημά της».-Τι κίνητρο δίνετε στους ποδοσφαιριστές σας και έχουν αυτή την απόδοση στους τελευταίους αγώνες;
«Πάνω απ’ όλα αυτό που μετράει είναι ότι έχουμε να κάνουμε με καλούς δέκτες. Και ο προπονητής παίζει ρόλο, αλλά το πιο σημαντικό είναι το πώς αντιλαμβάνονται τα πράγματα οι ποδοσφαιριστές. Όταν ήρθαν υπήρχαν παιδιά πληγωμένα και με ηττοπάθεια. Ήρθαν κάποια καινούρια με όρεξη για ποδόσφαιρο και αυτό που έχουμε πει είναι να γουστάρουμε κάθε φορά που μπαίνουμε στο γήπεδο. Το σίγουρο είναι ότι δεν έχουμε άγχος κι αυτό μας βοηθάει πολύ. Είμαι υπερήφανος για την εικόνα που δείχνουν τα παιδιά και συνολικά η ομάδα μέσα στο γήπεδο. Την εικόνα αυτή που δείχνει ο Πανθρακικός την έχουμε υγιή και οργανωμένα σωματεία».
-Προλαβαίνει να σωθεί η ομάδα;
«Όχι. Είναι δύσκολο. Δεν είναι αυτός ο στόχος μας. Θέλουμε να τελειώσουμε το πρωτάθλημα με ψηλά το κεφάλι. Να μην μπορεί να πει κανείς τίποτα για την ομάδα μας».
-Ένα σχόλιο για τον Μπελέκ;
«Είναι μόλις δεκαεπτά ετών και δεν πρέπει να μιλάμε πολύ για εκείνον, γιατί δεν θέλει πολύ ένας ποδοσφαιριστής σε τόσο μικρή ηλικία να χάσει τον δρόμο του. Έχει τεράστιες δυνατότητες και περιθώρια βελτίωσης. Είναι ένα ακατέργαστο διαμάντι. Εύχομαι να τον δούμε όσο πιο ψηλά γίνεται. Θα είναι τιμή να λέω ότι κάποτε είχα αυτόν τον ποδοσφαιριστή στην ομάδα μου και τον προπονούσα. Είναι μεγάλος παίκτης».
