Στην Ελλάδα υπάρχει η παράδοση να παίρνουν καλές μεταγραφές οι Βραζιλιάνοι που παίζουν σε μικρότερες ομάδες. Εσύ ελπίζεις σε κάτι τέτοιο;
Σίγουρα αυτή η παράδοση αποτελεί έναν καλό παράγοντα. Ωστόσο, κύριο μέλημά μου στην καριέρα μου είναι να φτάνει η κάθε ομάδα, στην οποία αγωνίζομαι, τους στόχους της και ύστερα να ωφεληθώ και εγώ. Δεν κρύβω ότι θέλω, κάποια στιγμή στο μέλλον, να αγωνιστώ σε μια μεγάλη ομάδα, είτε στην Ελλάδα είτε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αλλά πάνω απ’ όλα με ενδιαφέρει να πηγαίνει ψηλά η ομάδα μου και έπειτα όλα τ’ άλλα...
Στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό αγωνίζεται ο αρχηγός της Εθνικής Βραζιλίας, Ζιλμπέρτο Σίλβα. Θα κάνεις ένα σχόλιο;
Ποδοσφαιριστές με την αξία του Ζιλμπέρτο Σίλβα κοσμούν ένα πρωτάθλημα και το κάνουν πιο δυνατό. Είναι καλό ποδοσφαιριστές σαν κι αυτόν να έρχονται στην Ελλάδα. Δίνει έναν «φωτισμό» στο πρωτάθλημα. Μην ξεχνάμε ότι η ελληνική Λίγκα πλέον έχει ανεβάσει επίπεδο. Και όχι μόνο αυτός θα έρθει, αλλά και πολλοί άλλοι αξιόλογοι ποδοσφαιριστές θα προτιμήσουν την Ελλάδα, προκειμένου να την κάνουν ακόμα καλύτερη. Προσωπικά είμαι πολύ ευχαριστημένος που θα έχω την ευκαιρία να αντιμετωπίσω έναν τόσο μεγάλο σε αξία παίχτη.
Στα δύο παιχνίδια κόντρα στον Παναθηναϊκό είχες την ευκαιρία να μιλήσεις μαζί του;
Ναι! Μου τον σύστησε ο παλιός συμπαίχτης μου από τη Φλουμινένσε, και νυν συμπαίχτης του στον Παναθηναϊκό, Γκάμπριελ. Ηταν μια μεγάλη στιγμή στην καριέρα μου όταν τον συνάντησα από κοντά και του μίλησα. Είναι ένας απίστευτος χαρακτήρας, ένας γεννημένος αρχηγός και τον παρακολουθώ πολύ στενά εδώ και αρκετά χρόνια. Ηταν πολύ μεγάλη τιμή μου που κατάφερα να του μιλήσω.
Αρα μπορούμε να πούμε ότι ελπίζεις να του μοιάσεις;
Οταν ξεκινούσα το ποδόσφαιρο είχα πει στον εαυτό μου ότι «θέλω να παίξω στη χώρα μου και ύστερα στην Ευρώπη». Μέσα από την ΑΕΛ στοχεύω να πάρω μεταγραφή σε μια μεγαλύτερη ομάδα. Το όνειρό μου είναι να είμαι παίχτης νικητής, όπως ακριβώς ο Ζιλμπέρτο Σίλβα. Εχει κερδίσει τα πάντα στην καριέρα του. Μουντιάλ, πρωταθλήματα, Κύπελλα... Θέλω πάρα πολύ να του μοιάσω.
Η Ελλάδα είναι γνωστή για την πίεση που ασκεί στους ποδοσφαιριστές. Πού γνώρισες μεγαλύτερη: στην ΑΕΛ ή στη Φλουμινένσε;
Η πίεση είναι κάτι που συνοδεύει τη «Φλου». Σε κάθε παιχνίδι παίζεις μπροστά σε 80.000 κόσμο και είναι φυσιολογικό να νιώθεις πιεσμένος. Βέβαια εξαρτάται και η χρονιά που κάνει η ομάδα, αν παίζει καλά, τι διεκδικεί. Η πίεση είναι φανερή και στην ΑΕΛ. αλλά και η αγάπη που μου δίνει ο κόσμος την ισορροπεί. Οταν φύγω η ΑΕΛ θα μείνει στην καρδιά μου γι’ αυτό που μου έδωσαν η ομάδα και ο κόσμος της. Εκεί βρίσκεται και η Φλουμινένσε για όλα αυτά που μου πρόσφερε. Η πίεση υπάρχει και θα υπάρχει στο ποδόσφαιρο, αλλά το μέγεθός της θα εξαρτάται από ποιον πήχη επιτυχίας τοποθετείς.
Στη Βραζιλία αγωνίστηκες στη Φλουμινένσε, μία από τις μεγάλες ομάδες. Η ΑΕΛ πώς προέκυψε;
Στην Ελλάδα ήρθα για να ξεκινήσω μια νέα καριέρα. Πέρασα πέντε χρόνια στη Φλουμινένσε, όπου αγωνίστηκα σε αρκετά παιχνίδια στο πρωτάθλημα και το Λιμπερταδόρες. Είχα συζητήσει με τους υπευθύνους της ομάδας πως αν ερχόταν μία ευκαιρία από την Ευρώπη θα την άρπαζα. Αυτή ήρθε από την ΑΕΛ. Ομολογώ ότι εκείνη την περίοδο δεν ήξερα τίποτα. Ωστόσο έψαξα την ιστορία της, διαπίστωσα ότι θα συμμετείχε και στην Ευρώπη και είπα το «ναι». Είδα περί τίνος πρόκειται και ήμουν πολύ ευχαριστημένος και κολακευμένος από το ενδιαφέρον της.
Εχεις ζήσει τα αιώνια ντέρμπι Φλουμινένσε - Φλαμένγκο. Τι θυμάσαι περισσότερο από αυτά;
Αυτό που μένει στο τέλος είναι η αγάπη του κόσμου προς τους ποδοσφαιριστές πριν από ένα τέτοιο παιχνίδι. Ολοι θέλουν να ζήσουν ένα τέτοιο παιχνίδι. Οταν μιλάμε για «Φλα - Φλου» αναφερόμαστε σε μια μεγάλη ιστορία. Μία εβδομάδα πριν από την αναμέτρηση άπαντες αναζητούν τρόπους για να αγοράσουν ένα εισιτήριο, προκειμένου να βρεθούν στο γήπεδο. Την ώρα του αγώνα αδειάζουν οι παραλίες από κόσμο, ο οποίος θέλει να δει το ματς από κοντά. Στη μνήμη μου είναι χαραγμένο ένα κατάμεστο «Μαρακανά» και το πόσο ωραία είναι η ατμόσφαιρα πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Στην Ελλάδα έχεις δει κάτι αντίστοιχο;
Κάτι που μου έχει προκαλέσει μεγάλη έκπληξη και στη Λάρισα είναι η παθολογική αγάπη που έχει ο κόσμος για τους ποδοσφαιριστές. Η επαφή ανάμεσα στις δύο πλευρές είναι πολύ στενή. Μοιάζει σαν να παίζεις και να αγωνίζεσαι μαζί με τους φιλάθλους. Ο κόσμος δίνει αξία σε εμάς. Πρώτα τοποθετούν την ΑΕΛ και ύστερα όλα τα υπόλοιπα. Αποτέλεσε πολύ μεγάλη έκπληξη για εμένα και είμαι πολύ χαρούμενος που συμβαίνει αυτό.
Η εμπειρία στην Ελλάδα και την ΑΕΛ είναι ένα «σχολείο» για εσένα;
Είναι σχολή σίγουρα. Στη ζωή μας, ούτως ή άλλως, πρέπει να μαθαίνουμε καινούργια πράγματα. Και στο ποδόσφαιρο θα πρέπει κάθε μέρα να βελτιώνεις τις ικανότητές σου. Κοινώς να γίνεσαι καλύτερος στη δουλειά σου. Στην Ελλάδα μπορώ να μάθω πολλά πράγματα. Είναι κάτι διαφορετικό απ’ όσα έζησα όλα τα χρόνια στη Βραζιλία. Το βλέπω αυτό και μέσα από τις διάφορες τακτικές που μαθαίνουμε, οι οποίες είναι εξαιρετικά διδακτικές.
Συγκαταλέγεσαι ανάμεσα στους πρώτες σκόρερ της ομάδας, μολονότι στο ρόστερ βρίσκονται έμπειροι ποδοσφαιριστές και επιθετικοί. Υπάρχει κάποιο μυστικό;
Είναι πολύ χαρούμενος που βοηθάω με αυτόν τον τρόπο την ομάδα μου. Αλλά ο τρόπος παιχνιδιού μου δεν είναι αυτός. Περισσότερο είμαι στο γήπεδο για να μαρκάρω και να χρησιμοποιώ τη δυναμική μου, προς όφελος της ομάδας. Το γκολ είναι κάτι καινούργιο που έχω βάλει στο παιχνίδι μου. Είναι αυτό που επεσήμανα παραπάνω, ότι μέσα από την ΑΕΛ μαθαίνω και εγώ πράγματα. Ενα από αυτά είναι και να πετυχαίνω γκολ. Αλλά λέω πάλι ότι είμαι πολύ χαρούμενος που μπορώ και προσφέρω στην ομάδα μου, με όποιον τρόπο και αν το κάνω. Είτε με σκορ είτε με μία καλή πάσα ή μία καλή εμφάνιση. Αρκεί να βοηθάω το σύνολο.
Οι Βραζιλιάνοι, συνήθως, είναι η «ψυχή» μιας ομάδας. Ετσι είσαι και εσύ στ’ αποδυτήρια της ΑΕΛ;
Οταν είσαι ευτυχισμένος έχεις ισορροπία. Αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Ο,τι επάγγελμα και αν ακολουθήσεις. Στ’ αποδυτήρια προσπαθώ να προσαρμόζομαι όσο πιο γρήγορα μπορώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνω πλάκα. Την κάνω, αλλά μέχρι το σημείο που θα πρέπει να βγούμε εκτός. Στο παιχνίδι είμαι ιδιαίτερα σοβαρός. Ωστόσο μακριά από το γήπεδο είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, ο οποίος είναι και ισορροπημένος. Και αυτό έχει θετική επίδραση και στο παιχνίδι μου. Τον χαρακτήρα μου δεν τον αλλάζω με τίποτα.
Ησουν επιλογή του Μαρίνου Ουζουνίδη. Πώς αισθάνθηκες όταν έφυγε; Και πώς είναι η συνεργασία σου με τον Γιάννη Παπακώστα;
Στενοχωρήθηκα μόλις έμαθα ότι ο κ. Ουζουνίδης δεν θα είναι πια ο προπονητής μας. Από την άλλη πλευρά, όμως, γνωρίζω ότι έτσι είναι και ο κόσμος του ποδοσφαίρου. Πάντα πρέπει να είσαι έτοιμος για το χειρότερο. Με έμαθε πολλά και έχω μόνο καλά λόγια γι’ αυτόν. Τον ευχαριστώ για την επιλογή που έκανε στο πρόσωπό μου το καλοκαίρι. Πάντως με στενοχωρεί που δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε τους στόχους μας με τον κ. Ουζουνίδη. Οσο για τον κ. Παπακώστα, κάθε προπονητής έχει διαφορετική φιλοσοφία. Σε όσες ομάδες αγωνίστηκα προσπαθούσα πάντοτε να δίνω καλή εντύπωση στον προπονητή μέσα από τη δουλειά μου. Από τον καινούργιο τεχνικό δεν έχω κανένα παράπονο. Αντίθετα είμαι πολύ ευχαριστημένος. Γίνεται καλή δουλειά και στο τέλος πιστεύω πως θα είμαστε όλοι ικανοποιημένοι.
Ο Τουμέρ Μετίν έχει δηλώσει ότι η ΑΕΛ πρέπει να αναζητήσει τους επόμενους ηγέτες της. Θεωρείς ότι μπορείς να γίνεις ένας;
Είναι θετικό να διαθέτεις ποδοσφαιριστές - ηγέτες, όπως ο Τουμέρ, στην ομάδα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι και οι ηγέτες πρέπει να έχουν στον νου τους και την ομάδα. Οχι μόνο τον εαυτό τους. Κοινώς μερικές φορές να «θυσιάζονται» για το κοινό καλό. Οσο για το αν θα μπορούσα να είμαι ηγέτης; Θα το ήθελα, αλλά θεωρώ πως είναι πιο σημαντικό να έχει η ομάδα ποιότητα και προσωπικότητα. Εξάλλου, για να μπορέσεις να προσφέρεις στο σύνολο πρέπει να δουλέψεις πιο σκληρά. Το στυλ μου είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που λέμε «παίχτης - ηγέτης». Μου αρέσει να παίζω για το σύνολο και να κερδίζω. Το μυστικό είναι να βρεθεί και ο ηγέτης, αλλά και να βοηθάει το σύνολο.
Πριν από λίγα χρόνια είχες αγωνιστεί με τη Φλουμινένσε στους τελικούς του Κόπα Λιμπερταδόρες. Τι θυμάσαι από τότε;
Η εικόνα που θα θυμάμαι για πάντα είναι πριν από τον τελικό στην έδρα μας. Η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι φίλαθλοί μας στο γήπεδο, αλλά και η στενοχώρια στο τέλος, επειδή χάσαμε τον τίτλο. Στο τέλος όμως προσπαθούμε να θυμόμαστε μόνο τα καλά. Ηταν μία μεγάλη ευκαιρία, η οποία χάθηκε. Γυρίσαμε σχεδόν ολόκληρη τη Νότια Αμερική για τα παιχνίδια που δώσαμε και ζήσαμε φανταστικές στιγμές. Ειδικά όταν επιστρέφαμε στη Βραζιλία ο κόσμος μας υποδεχόταν στο αεροδρόμιο ως θριαμβευτές. Είναι μια στιγμή που πρέπει να ζήσει κάθε ποδοσφαιριστής στην καριέρα του.
O στόχος της παραμονής της ΑΕΛ στη Σούπερ Λίγκα έχει σχεδόν επιτευχθεί με πολύ κόπο...
Αυτό είναι που θέλουμε όλοι στην ομάδα και ελπίζω στο τέλος να τα καταφέρουμε. Αναζητούμε έναν βαθμό στις δύο τελευταίες αγωνιστικές και είμαστε αισιόδοξοι ότι θα το πετύχουμε. Δεν υπάρχει ούτε ένας στ’ αποδυτήρια που δεν πιστεύει ότι θα ολοκληρώσουμε αυτόν τον στόχο. Οι παίχτες είμαστε συγκεντρωμένοι σε αυτό και η υποστήριξη που έχουμε από τον κόσμο μας θα μας δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα.