σημασία στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού η Ελλάδα δεν είχε καν διανοηθεί ότι...θα σήκωνε το τρόπαιο του Euro. Ηταν στην προ-Euro 2004 εποχή, στη θέση του προέδρου βρισκόταν ο συνταξιούχος δικαστικός Κωνσταντίνος Παπαλάκης και το πρόσωπο της χώρας δεν είχε καμιά σχέση με το σημερινό χάλι. Αν υπάρχει κοινός παράγοντας στις δύο ιστορίες, είναι μόνο ένας: ο Μάκης Ψωμιάδης.
Τότε, στις αρχές της προηγούμενης 10ετίας, η τότε κυβέρνηση έβαζε μπροστά την ΕΕΑ για να βγάλει από τη ζωή της ΑΕΚ και του ποδοσφαίρου τον Ψωμιάδη. Δίχως κανένα αποτέλεσμα. Τώρα, εδώ και λίγες ημέρες ακούμε ότι συμβαίνει το ίδιο. Τούτη τη φορά η ανακαινισμένη ΕΕΑ δεν έχει βάλει στο μάτι μόνο τον Μάκη. Ετοιμάζεται, ως τελευταίο εμπόδιο, να φράξει τον δρόμο των παρανόμων του ποδοσφαίρου, για να τους εμποδίσει και, τελικώς, να τους αποβάλει από τον χώρο. Ακούω, διαβάζω και αντιλαμβάνομαι ότι αυτή η Επιτροπή, στης οποίας το job description είναι ο έλεγχος των ΠΑΕ, είναι ο δρόμος που έχει βρει η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να απομακρύνει τους ανεπιθύμητους από τη ζωή του ποδοσφαίρου. Στην προκειμένη περίπτωση η ΕΕΑ είναι αυτή που θα ελέγξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς σε Καβάλα και Ολυμπιακό Βόλου, αυτή που θα τσεκάρει τον επίδοξο μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Φλωρίδη, αυτή που θα ελέγξει οποιονδήποτε επιδιώξει να γίνει μεγαλομέτοχος μιας ποδοσφαιρικής εταιρείας. Είναι το χαρτί που αποφάσισε να παίξει στην υπόθεση του ποδοσφαίρου η κυβέρνηση, η οποία επιδιώκει να καθαρίσει την αγορά του αθλήματος.
Μου λένε ότι δεν έχει καμιά σημασία ότι η ΕΠΟ κράτησε στην κατηγορία τον Βόλο και την Καβάλα και ότι η ΕΕΑ δεν θα δυσκολευτεί καθόλου να τις «ρίξει» αν δεν αποδειχθεί ότι ο Μπέος και ο Ψωμιάδης έχουν βγει από τη ζωή τους. Πόσο εύκολο είναι για μια επιτροπή που απαρτίζεται από έναν πρώην δικαστικό και έξι πανεπιστημιακούς να βγάλει άκρη για το αν είναι αυθεντικοί ή μπροστινοί οι μέτοχοι των ΠΑΕ; Η ιστορία διδάσκει ότι η ΕΕΑ δεν πετυχαίνει ποτέ σε αυτή τη δουλειά. Αν είχε πετύχει, θα είχε χρόνια τώρα αποβάλει από τη ζωή του επαγγελματικού αθλητισμού τους παράνομους. Είναι αμέτρητες οι ιστορίες στις οποίες η πρωταγωνίστρια ΕΕΑ έσπασε τα μούτρα της, έκανε το κορόιδο ή έμεινε άπραγη μπροστά σε απατεωνιές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς αθλητικών εταιρειών. Γιατί ξαφνικά να της δώσει κάποιος ξανά σημασία και να της δείξει εμπιστοσύνη;
Οι αναφορές του γενικού γραμματέα Αθλητισμού και των κυβερνητικών στελεχών στην προσφάτως αναβαθμισμένη και ανακαινισμένη ΕΕΑ δεν μοιάζουν τυχαίες. Μέσα από τη δράση αυτής της ανεξάρτητης αρχής, η οποία τελεί υπό την εποπτεία του υπουργού Πολιτισμού ως προς τα διοικητικά θέματα, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να στείλει το μήνυμα προς τον κόσμο και τον υπόκοσμο του ποδοσφαίρου ότι στο εξής τα πρωταθλήματα δεν θα παραμείνουν ξέφραγα αμπέλια. Στο σημείο που βρισκόμαστε δεν είναι εύκολο να πιστέψει κανείς ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει αποφασίσει συνειδητά να ασχοληθεί σοβαρά και για μεγάλο χρονικό διάστημα για να καθαρίσει τον χώρο. Πιο πιθανό μοιάζει στα μάτια μας να συμβεί το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή το πέρασμα του χρόνου να μας φέρει μπροστά στο συμπέρασμα ότι αυτή είναι ακόμη μια κυβέρνηση που κώλωσε να πάει κόντρα στα συμφέροντα αλλά και να πληρώσει το πολιτικό κόστος μιας κάθαρσης του ποδοσφαίρου.
Ακούω ότι το πρωτάθλημα δεν θα αρχίσει αν δεν έχουν προηγουμένως ελεγχθεί οι μέτοχοι των «ύποπτων» ΠΑΕ. Το εύχομαι. Κι ας μη το ελπίζω, επειδή δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία.
www.sday.gr του Βασίλη Σαμπράκου
