«Είμαι υπερήφανος για δύο λόγους. Πρώτον διότι γνώρισα δια ζώσης κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης τον ικανότερο ποινικολόγο της χώρας και διέγνωσα την εντιμότητα, το ήθος και την στοχοπροσήλωση του ανδρός. Δυστυχώς αυτή η χώρα και ο λαός αδικεί τα καλύτερα παιδιά της. Ο δεύτερος λόγος που είμαι υπερήφανος είναι γιατί ακόμα μία φορά θα είμαι συνοδοιπόρος και συνεργός του αδερφού μου και προέδρου της ΠΑΕ για ενδοξότερες ημέρες, οι οποίες θα είναι ισότιμες του 87-88 ευελπιστώ. Όπως και κάποιες ευρωπαϊκές πορείες, καθώς επίσης και να ξαναγίνει το Αλκαζάρ το απόρθητο κάστρο, όπου οι αντίπαλοι πριν να προσέλθουν στο γήπεδο είχαν τους δύο βαθμούς τότε της νίκης χαμένους».
