Τα γενέθλιά του έχει σήμερα Σάββατο, ο πρώην ποδοσφαιριστής της ΑΕΛ, Τουμέρ Μετίν, που συμπλήρωσε τα 49 χρόνια και πάτησε στα 50. Ο ιδιαίτερα αγαπητός στην πόλη της Λάρισας, Τουμέρ Μετίν, γεννήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 1974 στην πόλη Ζονγκουλντάκ.
Δείτε το video
Σύντομα βρήκε τον σύντροφο των παιδικών και νεανικών του χρόνων στην μπάλα και το 1993 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την Κιλιμλί Μπελεντίεσπορ. Μέσα σε ένα χρόνο άρχισε να ξεχωρίζει και πήρε μεταγραφή στην μεγάλη και ομώνυμη ομάδα της πόλης του. Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα πραγματοποίησε στην Ερεσάμπσορ, όπου ξεχώρισε την τριετία 1993-96 έχοντας (76 συμμετοχές, 26 γκολ) και μετά από ένα σύντομο πέρασμα απ’ την ομάδα της γενέτειράς του Ζονγκουλντάκσπορ το καλοκαίρι του 1997, μεταγράφηκε στη Σαμσουνσπόρ. Σταδιακά το όνομά του απασχολούσε τους Τούρκους μάνατζερ και το καλοκαίρι του 1997 η Σάμσουνσπορ κινήθηκε για την απόκτησή του και τον έκανε δικό της. Καθιερώθηκε αμέσως και κατέγραψε μια διαρκώς ανοδική πορεία με αποκορύφωμα τη σεζόν 2000-01, πετυχαίνοντας 11 γκολ σε 31 αγώνες, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των παραδοσιακά μεγάλων δυνάμεων του τουρκικού ποδοσφαίρου. Ο Τουμέρ ήταν πλέον 23 ετών και έβαζε τις βάσεις για μια μεγάλη καριέρα. Έστω κι αν η καταξίωση θα ερχόταν χρόνο με τον χρόνο, βήμα προς βήμα. Στην πιο ώριμη ποδοσφαιρικά ηλικία, ήρθε και η πρώτη μεγάλη μεταγραφή. Τυχερή ήταν η Μπεσίκτας που τον ενέταξε στο δυναμικό της το καλοκαίρι του 2001. Εκτός από τις προσωπικές διακρίσεις και το πρωτάθλημα που θα κατακτήσει με την τουρκική ομάδα του 2003, θα έρθει και κάτι ακόμα σπουδαιότερο. Το ντεμπούτο του στην Εθνική ομάδα, όπου κλήθηκε τον Φεβρουάριο του 2003. Σπάνιο για έναν ποδοσφαιριστή να καλείται στα 29 του χρόνια, ωστόσο για τον Μετίν το “κάλλιο αργά παρά ποτέ” έμοιαζε να είχε γίνει δόγμα του. Στο ντεμπούτο του (σε φιλικό ματς) στην Ουκρανία θα αποχωρήσει τραυματίας μετά από μόλις 35 λεπτά, όμως στο επίσημο ντεμπούτο (6/9/2003) στο Λίχτενσταϊν θα σκοράρει στο 14'. Οι επιτυχίες με την Μπεσίκτας θα συνεχιστούν με το κύπελλο Τουρκίας το 2006 απέναντι στην Φενερμπαχτσέ. Ένα ματς που θα τον σημάδευε... Η ομάδα του θα κερδίσει με 3-2 στον τελικό με τον Τουμέρ εκτός από το πρώτο γκολ, να πετυχαίνει και το νικητήριο στο 115' και να χαρίζει στην Μπεσίκτας το κύπελλο. Λίγο καιρό μετά θα υπογράψει στην ομάδα από την οποία στέρησε την κούπα. «Σε πήρα γιατί εσύ είσαι αυτός που μας… σκότωσε πέρσι. Του χρόνου θα μας τα φέρεις πίσω», θα του πει ο Αζίζ Γιλντιρίμ, πρόεδρος της Φενερμπαχτσέ και την επόμενη χρονιά με διαφορετικά χρώματα, αλλά πάντα με το “11” στην πλάτη θα κατακτήσει το νταμπλ στην Τουρκία. Παράλληλα με το πλούσιο ταλέντο του, θα αρχίσει να γεννάται και ο μύθος για το ιδιότροπο του χαρακτήρα του. Στο χέρι του το τατουάζ “Μόνο ο Θεός μπορεί να με κρίνει”, γραμμένο στα Αγγλικά δείχνει τη φιλοσοφία ζωής ενός μοναχικού και συχνά σκληρού ανθρώπου. Ενός ανθρώπου έτοιμου να πάρει δύσκολες αποφάσεις και να δεχτεί τις συνέπειες!
Το κοινό της Λάρισας τον «έζησε» από κοντά τα τελευταία 3,5 χρόνια, στην εξαιρετική θητεία του στην ΑΕΛ, απ’ όπου κι έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι του 2011, για να ακολουθήσει ένα μικρο πέρασμα από την Κέρκυρα.
Να του ευχηθούμε, λοιπόν, χρόνια πολλά με υγεία και επιτυχίες σε ότι κάνει στη ζωή του!
Ντεμπούτο στη Superleague: 09/02/2008, ΑΕΛ – ΑΕΚ 1-0
Διεθνής: Εθνική Τουρκίας (26 συμ., 7 γκολ)
Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα Τουρκίας με Μπεσίκτας (2003), 1 Πρωτάθλημα Τουρκίας με Φενέρμπαχτσε (2007), 1 Κύπελλο Τουρκίας με Μπεσίκτας (2006)
Σύντομα βρήκε τον σύντροφο των παιδικών και νεανικών του χρόνων στην μπάλα και το 1993 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την Κιλιμλί Μπελεντίεσπορ. Μέσα σε ένα χρόνο άρχισε να ξεχωρίζει και πήρε μεταγραφή στην μεγάλη και ομώνυμη ομάδα της πόλης του. Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα πραγματοποίησε στην Ερεσάμπσορ, όπου ξεχώρισε την τριετία 1993-96 έχοντας (76 συμμετοχές, 26 γκολ) και μετά από ένα σύντομο πέρασμα απ’ την ομάδα της γενέτειράς του Ζονγκουλντάκσπορ το καλοκαίρι του 1997, μεταγράφηκε στη Σαμσουνσπόρ. Σταδιακά το όνομά του απασχολούσε τους Τούρκους μάνατζερ και το καλοκαίρι του 1997 η Σάμσουνσπορ κινήθηκε για την απόκτησή του και τον έκανε δικό της. Καθιερώθηκε αμέσως και κατέγραψε μια διαρκώς ανοδική πορεία με αποκορύφωμα τη σεζόν 2000-01, πετυχαίνοντας 11 γκολ σε 31 αγώνες, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των παραδοσιακά μεγάλων δυνάμεων του τουρκικού ποδοσφαίρου. Ο Τουμέρ ήταν πλέον 23 ετών και έβαζε τις βάσεις για μια μεγάλη καριέρα. Έστω κι αν η καταξίωση θα ερχόταν χρόνο με τον χρόνο, βήμα προς βήμα. Στην πιο ώριμη ποδοσφαιρικά ηλικία, ήρθε και η πρώτη μεγάλη μεταγραφή. Τυχερή ήταν η Μπεσίκτας που τον ενέταξε στο δυναμικό της το καλοκαίρι του 2001. Εκτός από τις προσωπικές διακρίσεις και το πρωτάθλημα που θα κατακτήσει με την τουρκική ομάδα του 2003, θα έρθει και κάτι ακόμα σπουδαιότερο. Το ντεμπούτο του στην Εθνική ομάδα, όπου κλήθηκε τον Φεβρουάριο του 2003. Σπάνιο για έναν ποδοσφαιριστή να καλείται στα 29 του χρόνια, ωστόσο για τον Μετίν το “κάλλιο αργά παρά ποτέ” έμοιαζε να είχε γίνει δόγμα του. Στο ντεμπούτο του (σε φιλικό ματς) στην Ουκρανία θα αποχωρήσει τραυματίας μετά από μόλις 35 λεπτά, όμως στο επίσημο ντεμπούτο (6/9/2003) στο Λίχτενσταϊν θα σκοράρει στο 14'. Οι επιτυχίες με την Μπεσίκτας θα συνεχιστούν με το κύπελλο Τουρκίας το 2006 απέναντι στην Φενερμπαχτσέ. Ένα ματς που θα τον σημάδευε... Η ομάδα του θα κερδίσει με 3-2 στον τελικό με τον Τουμέρ εκτός από το πρώτο γκολ, να πετυχαίνει και το νικητήριο στο 115' και να χαρίζει στην Μπεσίκτας το κύπελλο. Λίγο καιρό μετά θα υπογράψει στην ομάδα από την οποία στέρησε την κούπα. «Σε πήρα γιατί εσύ είσαι αυτός που μας… σκότωσε πέρσι. Του χρόνου θα μας τα φέρεις πίσω», θα του πει ο Αζίζ Γιλντιρίμ, πρόεδρος της Φενερμπαχτσέ και την επόμενη χρονιά με διαφορετικά χρώματα, αλλά πάντα με το “11” στην πλάτη θα κατακτήσει το νταμπλ στην Τουρκία. Παράλληλα με το πλούσιο ταλέντο του, θα αρχίσει να γεννάται και ο μύθος για το ιδιότροπο του χαρακτήρα του. Στο χέρι του το τατουάζ “Μόνο ο Θεός μπορεί να με κρίνει”, γραμμένο στα Αγγλικά δείχνει τη φιλοσοφία ζωής ενός μοναχικού και συχνά σκληρού ανθρώπου. Ενός ανθρώπου έτοιμου να πάρει δύσκολες αποφάσεις και να δεχτεί τις συνέπειες!
Το κοινό της Λάρισας τον «έζησε» από κοντά τα τελευταία 3,5 χρόνια, στην εξαιρετική θητεία του στην ΑΕΛ, απ’ όπου κι έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι του 2011, για να ακολουθήσει ένα μικρο πέρασμα από την Κέρκυρα.
Να του ευχηθούμε, λοιπόν, χρόνια πολλά με υγεία και επιτυχίες σε ότι κάνει στη ζωή του!
Ντεμπούτο στη Superleague: 09/02/2008, ΑΕΛ – ΑΕΚ 1-0
Διεθνής: Εθνική Τουρκίας (26 συμ., 7 γκολ)
Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα Τουρκίας με Μπεσίκτας (2003), 1 Πρωτάθλημα Τουρκίας με Φενέρμπαχτσε (2007), 1 Κύπελλο Τουρκίας με Μπεσίκτας (2006)