Αναλυτικά ο Νίκος Γκόλιας
Τι θυμάται από εκείνο το παιχνίδι;
«Αυτό που θυμάμαι για εκείνο το παιχνίδι ήταν από την πρώτη μου χρονιά στην ομάδα στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής και τη στιγμή που βγήκαμε στο γήπεδο για το ζέσταμα, το γήπεδο ήταν από εκείνη τη στιγμή γεμάτο. Η αδρεναλίνη που είχα νιώσει εκείνη τη στιγμή θα τη θυμάμαι μια ζωή, δε θα το ξεχάσω ποτέ… Κοιτούσα διαρκώς τις κερκίδες. Τώρα για τη στιγμή του γκολ και στο λεπτό που το πετυχαίνω (σ.σ. καθυστερήσεις) νομίζω δεν υπάρχει συγκεκριμένη λέξη που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω και να ήταν κατάλληλη για να σου πω ακριβώς πώς ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Δεν υπάρχουν λέξεις, υπάρχουν μόνο πανηγυρισμοί…».
Ποιο ήταν το μυστικό της νίκης;
«Το μυστικό ήταν, γιατί θυμάμαι πολύ καλά όλη την εβδομάδα, ότι ο προπονητής μας, ο κύριος Άγγελος Αναστασιαδης, μας έλεγε ότι μπορούμε να τους κερδίσουμε, αρκεί να το πιστέψουμε. Είναι μια φάση στις καθυστερήσεις του αγώνα, θα μπορούσαμε να παίξουμε με καθυστέρηση, να κερδίσουμε κάποιο κόρνερ στο πλάγιο που έχουμε κερδίσει, αλλά εμείς οι τρεις κεντρικοί αμυντικοί σ’ εκείνον τον αγώνα ανεβήκαμε για να κερδίσουμε τον αγώνα. Αυτό μας είχε περάσει ο κύριος Αναστασιάδης.
Εξάλλου, αυτό είναι και το DNA της ομάδας, να παίζει πάντα για τη νίκη. Και αντί να κάνουμε καθυστέρηση, να πάρουμε την ισοπαλία, παίξαμε για τη νίκη και δικαιωθήκαμε».
Η ΑΕΛ μπορεί να το καταφέρει το ερχόμενο Σάββατο;
«Έχω δει όλα τα παιχνίδια της ΑΕΛ φέτος, είμαι από τους πιο πιστούς, γιατί ως Θεσσαλός αγάπησα την ομάδα. Φυσικά και μπορεί να κερδίσει, ειδικά στην έδρα της, τον οποιοδήποτε αντίπαλο. Είδα και τον αγώνα με την ΑΕΛ που ήρθε ισοπαλία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα είναι καθόλου εύκολο, θα πρέπει πρώτα τα παιδιά να πιστέψουν στο πλάνο που θα τους δοθεί από τον προπονητή. Μέσα στον αγώνα κάθε μονομαχία πρέπει να είναι μια μικρή νίκη για να φτάσουν στο τέλος του αγώνα και να έχουν πάρει τους τρεις βαθμούς».
Το γκολ αυτό που πέτυχες με την ΑΕΛ κόντρα στον Ολυμπιακό (1-0) είναι η καλύτερή σου στιγμή;
«Είναι ένα γκολ το οποίο έφερε μια νίκη κόντρα σε έναν από τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είναι σίγουρα η καλύτερή μου στιγμή ατομικά. Είναι το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν μιλάω για την ΑΕΛ, αλλά η τελευταία μου σκέψη είναι εκείνο το ματς στο ΟΑΚΑ του ημιτελικού με την ΑΕΚ, που στην τελευταία φάση χάσαμε την πρόκριση στον τελικό με ένα απίθανο γκολ του Χριστοδουλόπουλου που δεν περίμενε κανείς να μπει. Είναι κάτι το οποίο για πολλούς διαφορετικούς λόγους σκέφτομαι κάθε φορά που βλέπω αγώνα της ΑΕΛ».
